Radiostacja SIEWIER (SEVER) zaprojektowana w 1941 roku, głównie wykorzystywano ją do komunikacji radiowej w ruchu oporu oraz do innych celów wywiadowczych. Używana była przez żołnierzy 1 i 2 Armii Wojska Polskiego. Zestaw był spakowany w 2 pojemniki-walizki w jednym samo radio w drewnianej obudowie a w drugim akcesoria i suche baterie. Wprowadzono w późniejszym okresie zmiany w produkcji na mocniejsze i mniejsze baterie, w środku zamontowano taśmy stalowe rejestrujące zmiany częstotliwości. Radiostacja ta była bateryjnym, zespolonym urządzeniem nadawczo-odbiorczym przeznaczonym do łączności telegraficznej emisją CW na dystansie co najmniej 700km. Część nadawcza pracowała w zakresie 3,4-6,3MHz, a część odbiorcza w zakresach 3,5-6,8MHz i 6,5-12,0MHz. W urządzeniu wykorzystano lampy 2K2M, a zasilanie zapewniały dwa ogniwa 3S/1,5 V i cztery baterie BAS-60/60 V.